Veysel Şatıroğlu veya mahlası ile Âşık Veysel (Doğum 25 Ekim 1894, Şarkışla, Sivas – Ölüm 21 Mart 1973, Sivrialan, Sivas), Türk halk ozanı.
« Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeğe gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe .yakalanmıştım… Çiçek zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan. »
Kafa gözünü kaybedişini, bu sözlerle anlatan, Aşık Veysel Şatıroğlu, gönül gözünün açıklığıyla yazmış olduğu eserleri ile Türk Halk Ozanları arasında önemli bir yer edinmiştir. Ölüm yıl dönümünde en güzel eserlerinden birisini paylaşarak, sevgi, saygı ve özlemle anıyoruz, mekanı cennet olsun…
UZUN İNCE BİR YOLDAYIM
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldayım
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Uykuda dahi yürüyom
Kalkmaya sebep arıyom
Gidenleri hep görüyom
Gidiyorum gündüz gece
Kırk dokuz yıl bu yollarda
Ovada dağda çöllerde
Düşmüşüm gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece
Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel işbu hâle
Gâh ağlaya gâhi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece
Aşık Veysel ŞATIROĞLU