İnsan


hayat ve ölüm

İnsan, hep var olacağını sanır, yaşadığı bu hayatın,
Konduramaz ölümü, ne kendine, ne sevdiklerine,
Hiç ölmeyecekmiş gibi, kaptırır gider kendini,
Bu hayat kavgasına, sen ben sevdasına, bu hır, güre,
Gün gelir, ölüm alır,
Sevdiklerinin arasından en değerlisini,
Bir zamanlar sevdiğin, saydığın,
Dertleştiğin, seni sen yapan bedeni,
Kendi ellerinle koyarsın mezara, toprak olur makberi,

İlk büyük kayıptır bu, sarsar ve kendine getirir seni,
Ve hayat işte o zaman, ilk defa sessizce, fısıldar kulağına,
Ölüm küs olduğum kardeşimdir, bir araya gelmeyiz dünyada,
Ben var iken, seninleyken, sen ölümü bilmezsin,
Ölüm gelir kapına, girer içeri, işte o an, ben, çeker giderim,
Beni bulamazsın bir daha, sen, işte o zaman, ölümle yüzleşirsin,

Büyük bir kayıptır bu yaşadığın ama
Anlayabildiysen, hayatının dersi olur sana,
Sakın unutma, bir gün gelecek, senide koyacaklar mezara,
Öğle güzel, öyle iyi ve öylesine hayırlı bir ömür yaşa,
Vaden dolup, ölüm kapıyı çaldığında, hiçbir pişmanlık duyma,
Zira son pişmanlığın faydası olmaz, ölümün karşısında,

Bırak aç gözlülüğü, kötülüğü, kibri,
Daha’ nın sonu yok, bil elindekinin kıymetini,
Kırma hiç bir gönlü, ağlatma öksüzü, garibi, yetimi,
Sev, Yaratandan ötürü, yaratılmış her şeyi,
İyi söyle, iyilik yap, iyi ol, öldür kini, nefreti, öfkeyi,
Besle büyüt gönlünde hoş görüyü, iyiliği, sevgiyi,

Hiç kimse sahibi olamadı dünyanın,
Her gelen kısa bir süre baktı geçti,
Dünya bu, kocaman bir yalandan ibaretti,
Kalmadı ve kalmayacak kimseye ebedi,

Her can tadacaktır ölümü unutma ki,
İnsan, bedenini değil, ruhunu beslemeli,
Çünkü her beden fanidir, bil ki fani,
Zaten topraktan geldi, toprağa gidecektir bedeni,
Ruhtur ancak geriye kalacak baki,

Uğraşma boş işlerle, geçirme zamanını fuzuli,
Ruhun terk etmeden, bedenini,
Kaldır, gözünün önüne çekilmiş, koyu perdeleri,
Gör artık hayrına olan gerçekleri,
En büyük düşmanın içinde gizli,
Öldür, ölmeden önce şu hain nefsini…
Mustafa Murat GÜNGÖR
19.3.2013

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

About mmuratgungor

Bir biri ardına, devrilen her yıl, insandan, bir şeyler alıp, götürürken, birçok şeyleri de getirip, koyar ömür heybesine. Kaybettiklerimiz uğruna, kazandığımız ve ileriki yaşantımızda, bize fayda sağlayacak her şey TECRÜBEDİR. Her dert, her sıkıntı, her üzüntü, her kayıp, hayatın bize bir şeyler katma, bir şeyler anlatma çabasıdır. Bu çabaya kızarak, kırılarak, küserek, kendi kabuğumuza çekilerek değil, sebebini sorgulayarak, eksikliklerimizi gidererek, fazlalıklarımızı törpüleyerek ve bir daha aynı duruma düşmemek için, evvelce attığımız yanlış adımları, tekrarlamaktan vazgeçerek, hayata verdiğimiz her cevap TECRÜBEDİR… TECRÜBE acıdır ve aynı zamanda paha biçilmezdir zira onu kazanabilmek adına, bir şeyi kaybetmek, bir şeyden vazgeçmek, bir derde katlanmak, bir sıkıntıyı aşmak, kısacası büyük bir bedel ödemek zorundayızdır. Ve zamanla tecrübelerimiz arttıkça, hayatı ve karşımıza çıkarttığı, insanları, olayları ve durumları, daha iyi anlayıp, perde arkasındakileri daha iyi görmeye başlarız… Yeter ki hayatın bizi olgunlaştırmak, kendimize getirmek, dünyaya geliş amacımızı bize hatırlatmak için karşımıza çıkardıklarına, İyi, kötü, hoş, nahoş, demeden, hoş geldin deyip, buyur edebilelim başköşeye ve yaşamış olduğumuz her şeye sevgiyle şükredebilelim… Bu günüme gelmemde, bu günkü ben olmamda, hayatımda kazandığım ve boncuk, boncuk, TECRÜBE tespihime eklediğim, her bir tecrübede, emeği geçen tüm güzel canlara, sevgili aileme, akrabalarıma, dostlarıma, arkadaşlarıma, hayatımın her hangi bir diliminde, yolumuzun kesiştiği güzel yürekli, güzel insanlara, çok teşekkür ediyorum. Hayatıma kattıklarınız için teşekkürler, Bana yaşattıklarınız için teşekkürler, iyi ki varsınız, iyi ki sizleri tanıdım, sağ olun, var olun… Her dem sevgi, dostluk ve muhabbetle… Mustafa Murat Güngör 23.05.2014 (c) Bu yazının her türlü telif hakkı yazarın kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu yazı ŞİİR içinde yayınlandı ve , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , olarak etiketlendi. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.