Bir yerlerde bir yazı okumuştum. En çok birlikte olduğumuz 5 kişinin ortalamasıymışız. Ondan sebep çevrenizdeki insanları iyi seçin. Beş akılı insanla birlikteyseniz altıncısı sizsiniz, beş zengin insanla birlikteyseniz, altıncısı sizsiniz, beş cahil insanla birlikteyseniz, altıncısı sizsiniz, dahası sizin hayal gücünüz. Siz siz olun, ne olursa olun etrafınıza bilge insanları dâhil edin, cahil ve ahmak insanlardan mümkün mertebe uzak durun.
Hz. Mevlana’nın Mesnevi’sinde Ayı ile insanın dostluğundan bahsettiği bir hikâye vardır. Boş vaktinizde okumanızı tavsiye ederim. Kısa bir özet geçeyim. Zamanın birinde bir insan bir ayının hayatını kurtarır, sonra ayı ile dost olur. Adamın uykusu gelir uyur. Ayı başucunda durur. Bir sinek gelir adama musallat olur, ayı eliyle birçok kez kovalar, sinek her seferinde gelir adamın kafasına konar. Ayı sinirlenir en sonunda kendini kaybeder eline aldığı kayayı adamın kafasındaki sineğe çarpar, sinek kaçar, adam ölür. Bu hikayeden sonra cahille, ahmakla sohbeti kestim. Âşık Veysel’in de dediği gibi “İnan Sana Değil Kastım, Cahille Sohbeti Kestim” zira cahil ve ahmağın dostluğu insana zarar verir, onu aşağı çeker. Cahilden, ahmaktan dostun olacağına, akıllı, âlim kişiden dost edin kendine, ondan öğrenir kendini geliştirirsin, düşmanın bile akıllı, âlim olsun ki bu sefer onu yenmek için kendini geliştirirsin. İşin özü kendini geliştirmek, uzun lafın kısası da şiir’de saklı…
Mustafa Murat Güngör
15.10.2023
